نقش توانمندسازی در پیش بینی دو بعد حیاتی عملکردشغلی (وظیفه ای و زمینه ای) معلمان آموزش و پرورش مشهد

پژوهش حاضر با هدف نقش توانمندسازی در پیش بینی ابعاد عملکرد شغلی معلمان ناحیه ۷ آموزش و پرورش مشهد انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی و در روش اجرا از نوع همبستگی بود. برای نیل به هدف مورد نظر تعداد ۳۷۰ معلم ناحیه ۷ آموزش و پرورش مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ طبق جدول مورگان (از میان ۲۸۰۰ معلم ناحیه ۷ مشهد) با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، انتخاب شدند. داده های پژوهش از طریق ۲ ابزار استاندارد، پرسشنامه توانمندسازی کارکنان حسن زاده، رجایی پور و نوری (۱۳۹۲) و پرسشنامه عملکرد شغلی (زمینه ای و وظیفه ای) توسط صفا، رضائی و آذرنژاد (۱۳۹۸) گردآوری شد و با استفاده از نرم افزارآماریSPSS به بررسی فرضیات پژوهش پرداخته شد. در پژوهش حاضر به منظور دستیابی به نتایج دقیق و روشن، مولفه عملکرد شغلی معلمان به دو بعد عملکرد وظیفه ای و زمینه ای تقسیم شد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که میان توانمندسازی معلمان با عملکرد وظیفه ای و زمینه ای آنان رابطه مثبت و قوی وجود دارد که در این میان بین توانمندسازی با عملکرد وظیفه ای با ضریب همبستگی ۸۱/۰ رابطه قوی تری وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون دومتغیره نشان داد که مولفه توانمندسازی توانایی بالایی در پیش بینی عملکرد شغلی معلمان را دارا است.

Keywords:

توانمندسازی , عملکرد زمینه ای , عملکرد وظیفه ای , عملکرد شغلی