ارائه روشی به منظور امکانسنجی تبدیل فضاهای سبز منفصل و بی دفاع شهری به فضاهای یکپارچه انسان محور در جهت توسعه پیاده مداری در شهرها (مطالعه موردی: خیابان آبادان در منطقه ۱ شهرداری تهران)

رشد بی رویه وسایل نقلیه و توسعه شهری در سال های اخیر منجر به افزایش آلایندگی های صوتی و شیمیایی در شهرها و کاهش سلامت عمومی جامعه شده است. لذا در سال های اخیر توجه مدیران شهری به توسعه امکانات و تسهیلات شهری در راستای ارتقای پیاده مداری و افزایش کیفیت سلامت عمومی جامعه افزایش یافته است. بوستان ها و فضاهای سبز موجود در حاشیه محلات و شهرک های مسکونی به عنوان یکی از نقاط مهم در محلات مسکونی در راستای تشویق شهروندان به پیاده روی و دوچرخه سواری به حساب می روند که در سال های اخیر به علل مختلفی مانند توسعه بیش از حد به حمل و نقل موتوری از توجه مغفول مانده اند و با به وجود آمدن فضاهای بی دفاع و نا امن شهری در اطراف بوستان ها، تمایل شهروندان به استفاده از این مکان ها کاهش یافته است. در مطالعه پیش رو با ارئه یک روشی براساس تجربیات روز دنیا، راهکارهایی کم هزینه و زود بازده به منظور تبدیل یکی از فضاهای سبز و بی دفاع شهری در منطقه۱ شهرداری تهران به یک محدوده انسان محور با در نظر گرفتن تامین تسهیلات مخلتف پیاده روی و دوچرخه سواری برای شهروندان ارائه شده است. باتوجه به سرانه پایین پیاده مداری و دوچرخه سواری در کشور، توجه به این اقدامات زود بازده، گامی موثر در جهت ترویج حمل و نقل پاک و انسان محور در شهرهای کشور خواهد بود.

Keywords:

انسان محوری , حمل و نقل غیرموتوری , پیاده مداری , دوچرخه , سلامت عمومی