ترکیب ارزیابی چرخه عمر، ارزیابی ریسک و پایش زیستی انسان برای بهبود تصمیمات نظارتی و سیاست گذاری برای مواد شیمیایی

مواد شیمیایی جدید قبل از ورود به بازار، ازنظر خطر برای سلامت انسان و محیط زیست ارزیابی می شوند. ارزیابی ریسک متعارف (RA) ازنظر دامنه محدود است، یعنی به طور معمول کل چرخه زندگی یک ماده را پوشش نمی دهد، و همچنین جنبه های پایداری مانند مقدار مواد خام و انرژی موردنیاز برای تولید ماده را در نظر نمی گیرد. ارزیابی چرخه حیات (LCA) می تواند این اطلاعات محوری را برای حمایت از یک تصمیم آگاهانه در مورد پایداری یک ماده جدید فراهم کند. متاسفانه، LCA تاکنون کاربرد نظارتی کمی داشته است. افزایش تمرکز بر استفاده ترکیبی از LCA و RA مبتنی بر چرخه حیات می تواند منجر به بهبود تصمیم گیری های بلندمدت نظارتی برای مواد شیمیایی در بازار شود. گنجاندن پایش زیستی انسانی می تواند قدرت چنین تصمیماتی را افزایش دهد. علاوه بر این، استفاده ترکیبی از این سه روش، امکان جستجوی قوی برای جایگزین های پایدار مواد شیمیایی که در حال حاضر به بازار عرضه می شوند و دارای یک پروفایل ریسک نامطلوب هستند را فراهم می کند.

Keywords:

ارزیابی ریسک , ارزیابی چرخه عمر , نانوتکنولوژی , نانو مواد , LCA