ارزیابی سیستم حمل و نقل همگانی مترو و اتوبوس و تاثیر هوشمند سازی بر آن

ویژگی عصر ما، شهرنشینی گسترده، افزایش جمعیت شهرها و به تبع آن پیچیده شدن مسائل حمل و نقل شهری است.زمانیکه آی بی ام اولین چالش شهرهای هوشمند را آغاز کرد, توجه عمومی به مفهوم شهرهای هوشمند معطوف شد.امروزه بسیاریاز شهرهای جهان با هوشمند سازی سیستم های حمل و نقلی سعی نموده اند بخشی از مشکلات را حل نمایند. در این پژوهشبا توجه به ضرورت توجه به استفاده از ناوگان حمل و نقل عمومی در سطح شهر تهران و اهمیت رضایت مندی ساکنان این شهراز خدمات ارائه شده این ناوگان به بررسی میزان رضایت مندی ساکنان منطقه ۲۲ از خدمات ناوگان حمل و نقل عمومی )اتوبوسو قطار شهری (مترو) پرداخته شد. با تهیه یک پرسشنامه محقق ساخته در قالب سوال مورد سنجش قرار گرفت. منابع مورداستفاده در این پژوهش، شامل منابع کتابخانه ای، اینترنتی، لوح های فشرده ی اطلاعاتی، و تکمیل پرسشنامه می باشد. جهتتجزیه و تحلیل داده ها از روش های کمی و کیفی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شهروندان شهر بوده اند کهحجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۳ نفر محاسبه گردید.نتایج نشان می دهد که بصورت کلی پرداخت آنلاین در مترو،پرداخت الکترونیکی در اتوبوس و مکانیابی اتوبوس دارای بالاترین میانگین رتبه می باشند.همانطور که یافته ها تاکید میکند ارتقازیرساخت های هوشمند و توجه به آن در سیستم حمل و نقل همگانی، می تواند زمینه ساز افزایش رضایتمندی شهروندان وگسترش استفاده از حمل و نقل عمومی در شهر تهران گردد.

Keywords:

هوشمند سازی , حمل و نقل عمومی , رضایت مندی , ITS