برنامه ریزی راهبردی برای بهسازی و بازسازی بافت های فرسوده با شناسایی شاخصکیفیت ابنیه ساختمانی بافت ناکارآمد شهری مطالعه موردی : شهرک گویم، منطقه ۱۰شهرداری شیراز

به منظور پیشگیری از عواقب نامطلوب و گاه غیر قابل جبران بافت های فرسوده شهری، مداخله صحیح در بافت های فرسوده شهری و نوسازی آن ها ضروری است. از این رو توسعه نوسازی بافت های فرسوده باید از اهداف اصلی باشد، تا در برابر چرخه توسعه نیافتگی و فرسودگی ایستادگی کند . بدین منظور اتخاذ مدل و روش علمی در شناسایی بافت های فرسوده و تعیین معیارها و شاخص های فرسودگی شهرها از کلیدی تر ین موضوعات در این رابطه به شمار می آیند. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی - تحلیلی است؛ و تلاش می گردد با استفاده از کیفیت ابنیه ساختمانی به شناخت بافت های فر سوده منجرگردد. هدف از این پژوهش، مطالعه ی نمونه ای محدوده ی شمال غربی منطقه ۱۰ شهرداری شیراز می باشد که با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، یکی از شاخص های میزان فرسودگی در آن شناسایی ، استخراج و نقشه های خروجی برای تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های بعدی مورد استفاده قرار بگیرد. در این پژوهش از نرم افزاری Excel، Arc GIS و Google earth استفاده شده است. ۵۷۷۰ قطعه در در این حوزه شهری شناسایی و اطلاعات آنها جمع آوری و ثبت گردید. نقشه پهنه بندی واحد های ساختمانی بر اساس کیفیت ابنیه ساختمانی نشانگر آن است که در این حوزه ۵۴ درصد قطعات کیفیت ساختمان مناسب دارند و ۴۸ درصد قطعات، کیفیت مناسب ندارند. میزان قطعاتی که استحکام کالبدی کمی دارند در این حوزه زیاد است و می بایست در اولویت برنامه ریزی قرار بگیرد. همچنین بر اساس نتایج کاربردهای متعدد (GIS)، موجب می شود که در زمینه ی شناسایی بافت های فرسوده ی شهری بتوان به شیوه ای مناسب تر عمل کرده و کیفیت مدیریت شهری را بهبود بخشید.

Keywords:

GIS , کیفیت و استحکام ساختمانی , بافت فرسوده , شهرداری شیراز , منطقه ۱۰شهرداری شیراز ,