بررسی رابطه رهبری هوشمند با تصمیم گیری استراتژیک در شهرداری مراغه

هدف کلی تحقیق حاضر بررسی رابطه رهبری هوشمند با تصمیم گیری استراتژیک در شهرداری مراغه می باشد. برای این منظور رهبری هوشمند بر اساس نظریه سیدانمانلاکا (۲۰۰۲ ) و تصمیم گیری استراتژیک بر اساس چارچوب نوبخت (۱۳۹۶) تعریف و در این راستا یک فرضیه اصلی و سه فرضیه فرعی تنظیم گردیده است . جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه کارکنان رسمی شهرداری مراغه می باشد. که تعداد آنها ۱۸۴ نفر می باشد. حجم نمونه آماری با استفاده از رابطه کوکران ۱۲۴ نفر برآورد و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده است . ابزار جمع آوری اطلاعات دو پرسشنامه ؛ پرسشنامه رهبری هوشمند بر اساس نظریه سیدانمانلاکا (۲۰۰۲ ) و پرسشنامه تصمیم گیری استراتژیک بر اساس چارچوب نوبخت (۱۳۹۶) می باشد که پس از سنجش روایی و پایایی و اطمینان از آن، در اختیار نمونه آماری قرار گرفت . برای تجزیه و تحلیل دادههای جمع آوری شده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی استفاده شده است . بدین ترتیب که برای طبقه بندی، تلخیص و توصیف دادههای آماری از روش آمار توصیفی و در سطح استنباطی برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون کولموگروف-اسمیرنف ، r پیرسون و رگرسیون استفاده گردید. نتایج حاصل بیانگر آن است که بین رهبری هوشمند و سه بعد آن؛ عقلایی ، هیجانی و معنوی بر تصمیم گیری استراتژیک در شهرداری مراغه رابطه وجود دارد.

Keywords:

رهبری هوشمند , عقلایی , هیجانی , کنترل تصمیمات سازمان , و معنوی , تصمیم گیری استراتژیک .