تاثیر مسئولیت اجتماعی داخلی شرکت بر قصد ترک شغل کارکنان با نقش میانجی تعهد عاطفی؛یک مطالعه موردی

در این مطالعه هدف بررسی تاثیر مسئولیت اجتماعی داخلی شرکت بر قصد ترک شغل با توجه به نقش میانجی گر تعهد عاطفی در شرکت بهرهبرداری نفت و گاز گچساران بوده است . جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه مدیران و کارشناسان شرکت بهرهبرداری نفت و گاز گچساران به تعداد ۵۳۰۰ نفر بوده است که تعداد ۳۸۰ نفر از آنان با روش تصادفی ساده و مبتنی بر فرمول کوکران به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش ، روش توصیفی از نوع همبستگی و بر اساس هدف کاربردی است . برای تجزیه و تحلیل دادهها و آزمون فرضیات آماری و مدلسازی از مدلسازی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تاییدی، برای ارزیابی نرمالیته دادهها از آزمون کولموگروف-اسمیرنف و برای برازش دادهها از حداقل مربعات جزئی استفاده شده است . در این تحقیق برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد مسئولیت اجتماعی داخلی و تعهد عاطفی تنگ و فاسین (۲۰۱۷) و پرسشنامه قصد ترک شغل پارک و همکاران (۲۰۱۶) استفاده شده است . نتایج تحقیق حاکی از تایید تمامی فرضیات به جز تاثیر مسئولیت اجتماعی داخلی شرکت بر قصد ترک شغل کارکنان است . نتایج نشان داد که مسئولیت اجتماعی داخلی شرکت با بتای ۷۱۶/۰ درصد بیشترین تاثیر را بر متغیر تعهد عاطفی دارد.

Keywords:

مسئولیت اجتماعی داخلی شرکت , قصد ترک شغل , تعهد عاطفی