تبیین مولفه های تاثیرگذار در طراحی اقامتگاه های گردشگری با رویکرد معماری پایدار در شهر ارومیه

ناکارآمدی و ناپایداری بسیاری از راهبردهای گذشته در حوزهی توسعه، برنامه ریزان و مسئولین را بر آن داشت تا راهکارهای جدیدی راجایگزین راهبردهای گذشته کنند، از این رو با مطرح شدن نظریه توسعه پایدار از دهه ۱۹۷۰ به بعد، توسعه گردشگری نیز به عنوان یکیاز راهبردهای ممکن و کارآمد برای توسعه در بسیاری از مناطق عقب مانده و شاید به عنوان یکی از جایگزین های مناسب برای پیاده سازیالزامات توسعه پایدار و پایداری محیط زیست، اجتماع و اقتصاد و همچنین ایجاد اشتغال، سرمایه گذاری دولتی و خصوصی، بهبود زیرساختهاو منافع اقتصادی در نواحی مختلف مطرح گردید.مقاله حاضر درصدد تبیین مولفه های تاثیرگذار در طراحی اقامتگاه های گردشگری بر مبنای رویکرد توسعه پایدار است. این پژوهش بهروش توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای در زمینه بررسی ضوابط طراحی اقامتگاه های گردشگری در ایران انجام شده است.طراحی اقامتگاه بر مبنای رویکرد توسعه پایدار با توجه به سیستم سرمایشی-گرمایشی، سیستم آبیاری (آب خاکستری)، منابع تامین انرژی،استفاده از بام سبز و نیز رعایت ضوابطی نظیر طراحی حیاط مرکزی، فضای سبز هتل، طراحی آب نما بر روی بام، طراحی پنجره ها، استفادهاز تراس و مصالح ساختمانی مطلوب، راهی مناسب برای دستیابی به توسعه پایدار می باشد.

Keywords:

توسعه پایدار , اقامتگاه گردشگری , معماری پایدار , انرژی