بررسی عوامل موثر بر مدیریت شهری در راستای بهسازی بافت فرسوده شهری

شهرها به عنوان یکی از مراکز مهم جمعیتی و مدنیت محسوب می شوند که به عنوان یک مجموعه ای زنده و پویا و یک منبع توسعه محسوب می شوند. در این بین نقش مدیریت شهری در روند توسعه و بهسازی سکونتگاه های شهری به ویژه بافت فرسوده از اهمیت بسزایی برخوردار است . بافت فرسوده به آن قسمت از شهر گفته می شود که بدلیل قدمت تاسیسات روبنائی و زیر بنائی ودسترسی ها و خیابانهای و خدمات شهری آن دچار فرسودگی و ناکارآمدی شده و مردمان ساکن در آن محدوده ازمشکلات متعدد رنج می برد. در پژوهش حاضر در گام اول ۲۲ عامل و داده اولیه در قالب پنج معیار الزامات برنامه ریزی ومدیریتی ، ساز و کارهای اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی ، کالبدی ، محیطی گردآوری گردیدند. در مرحله بعدی با استفاده ازفرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP به ترتیب به شناسایی عوامل کلیدی تاثیرگذار بر سیستم برنامه ریزی و اولویت بندی متغیرهای برنامه ریزی پرداخته شد. نتایج تحقیق نشان می دهد شیوه مدیریت ( ۴۷,۰)، مدیران و نیروی انسانی متخصص (۴۶,۰)، هماهنگی دستگاه های اجرایی (۴۵,۰)، ضوابط و قوانین مصوب در خصوص بافت فرسوده (۴۴,۰)، اقلیم (۴۲,۰)، طرحهای ساماندهی ، بهسازی و نوسازی بافت فرسوده (۴۱,۰)، قدمت بنا (۴۱,۰)، مصالح (۴۱,۰)، استحکام (۴۱,۰)، مکانیابی (۴۰,۰)، تاسیسات شهری (۳۹,۰)، سرمایه گذاری (۳۹,۰ دارای بیشترین تاثیر بر مدیریت بافت های فرسوده شهری هستند.

Keywords:

بافت فرسوده , مدیریت شهری , بهسازی