تاثیر روش های الگویی (نمادین) مدیر یا معاونان پرورشی، مشاوران و دبیران دین و زندگی بر تربیت دینی دانش آموزان مدارس متوسطه اول و دوم شهرستان مشکین شهر

پژوهش حاضر با هدف تاثیر روش های الگویی (نمادین) مدیر یا معاونان پرورشی، مشاوران و دبیران دین و زندگی بر تربیت دینی دانش آموزان مدارس متوسطه اول و دوم شهرستان مشکین شهر انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان مدارس متوسطه اول و دوم شهرستان مشکین شهر در سالتحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد ۴۵۰ نفر از آن ها انتخاب و به پرسشنامه فضایلی (۱۳۸۲) در زمینه روش های الگویی مدرسه در تربیت دینی و پرسشنامه تربیت دینی موجمیاری و همکاران (۱۳۸۶) پاسخ دادند. داده های بدست آمده از پرسشنامه ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون چند متغیره) با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد در قسمت پیش بینی روش های الگویی مدرسه در تربیت دینی دانش آموزان در حوزه روش های الگویی مدیر یا معاونان پرورشی مدرسه در تربیت دینی دانش آموزان رابطه معنادار وجود دارد. همچنین میزان روش های الگویی مشاور مدرسهدر تربیت دینی دانش آموزان فاقد معناداری آماری می باشد و بین میزان روش های الگویی دبیر دین و زندگی در تربیت دینی دانش آموزان رابطه مثبت ومعنادار وجود دارد.

Keywords:

تربیت دینی , روش های الگویی , مدیر مدرسه , معاونان پرورشی , دبیران دین و زندگی