بررسی عوامل دخیل در سرمایه اجتماعی مدیران ارشد در سازمان ها ( آموزش و پرورش)

یکی از فرآیندهای مهم مدیریت منابع انسانی در سازمان های آموزشی، توسعه سرمایه اجتماعی مدیران است. سرمایه اجتماعی می تواند به مدیران آموزشی در دستیابی به اهداف و اثربخشی آموزش وپرورش کمک کند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر سرمایه اجتماعی مدیران در سازمانهای ایرانی-اسلامی در آموزش وپرورش انجام شده است. در این پژوهش از روش آمیخته )کیفی– کمی( کمی( با راهبرد اکتشافی متوالی استفاده شد .جامعه پژوهش در بخش کیفی، کلیه صاحب نظران، اساتید و خبرگان حوزه منابع انسانی و آشنا با سرمایه اجتماعی در آموزش وپرورش بود که با استفاده از نمونه گیری هدفمند مبتنی بر گلوله برفی با ۲۰ نفر از آنها مصاحبه شد. جامعه آماری در مرحله کمی همه مدیران ارشد و میانی اداره آموزش وپرورش شهر تهران بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای ۴۵۹ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند .ابزار پژوهش در مرحله کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته و در مرحله کمی پرسشنامه محقق ساخته بود. برای تحلیل اطلاعات در قسمت کیفی از روش کدگذاری باز و محوری و در قسمت کمی از روش های تحلیل توصیفی، تحلیل همبستگی و تحلیل معادلات ساختاری )تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم( استفاده شد. نتایج نشان داد عوامل موثر بر سرمایه اجتماعی مدیران آموزش وپرورش عبارتند از: پشتیبانی و شبکه سازی، تعامل و ارتباطات، مدیریت استعداد و توسعه مدیران، فعالیت های فوق برنامه، بهسازی منابع انسانی، عوامل مدیریتی و عوامل سازمانی. در قسمت کمی نیز نتایج تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم و تحلیل مدل معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مجذورات جزئی اعتبار مدل را مورد تایید قرار داد .

Keywords:

سرمایه اجتماعی , توسعه مدیران , سرمایه اجتماعی مدیران , آموزش وپرورش.