تاثیر آموزش ترغیبی بر رشد اخلاقی و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان شهر مشکین شهر در دروس ادبیات فارسی و عربی

پژوهش حاضر با هدف تاثیر آموزش ترغیبی بر رشد اخلاقی و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان شهر مشکین شهر در دروس ادبیات فارسی و عربی در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ انجام گرفته است. روش پژوهش کاربردی و از حیث اجرا نیمه تجربی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقاطع متوسطه اول و دوم شهر مشکین شهر در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود که نمونه ای به حجم ۸۴ نفر (۴ کلاس) به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های رشد اخلاقی لطف آبادی (۱۳۹۰) و بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹) بود. جهت اجرای روش آموزش ترغیبی از مدل مارپیچ ترغیبی استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل کوواریانس چند متغیره به وسیله نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ استفاده گردید. نتایج نشان داد میانگین گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در هر دو متغیر رشد اخلاقی و بهزیستی روانشناختی تاثیر معناداری دارد. بنابراین دبیرانی که از این روش در تدریس خود استفاده می کنند می توانند موجب افزایش و بهبود رشد اخلاقی و بهزیستی روانشناختی در دانش آموزان، بخصوص در ابعاد اخلاق زیست محیطی، اخلاق انسانی و اخلاق معنوی در زمینه رشد اخلاقی و خودپیروی، تسلط محیطی، رشد شخصی، روابط مثبت با دیگران و پذیرش خود در زمینه بهزیستی روانشناختی شوند.

Keywords:

آموزش ترغیبی , دروس ادبیات فارسی و عربی , رشد اخلاقی , بهزیستی روانشناختی