بهینه سازی تخصیص منابع در سیستمهای دسترسی چندگانه غیرمتعامد با رویکرد مصرف کارآمد انرژی

این مقاله به مساله بهینه سازی تخصیص منابع از جمله تخصیص زیرکانال و توان در سیستمهای دسترسی چندگانه غیرمتعامد (NOMA) پیوند فروسو (Downlink) با هدف حداکثر کردن بازدهی انرژی (EE) میپردازد . به دلیل پیچیدگی قابل توجه یافتن جواب بهینه سراسری، مساله اصلی به دو زیرمساله تخصیص زیرکانال و تخصیص توان جدا میشود . با فرض دانش کامل از اطلاعات وضعیت کانال (CSI) در ایستگاه پایه (BS)، برای تخصیص زیرکانال از یک الگوریتم زیربهینه با پیچیدگی کم استفاده میشود که در این الگوریتم، روش دوبخشی (Bisection) به منظور تعیین ضرایب تناسب توان بهینه و انرژی کارآمد برای کاربران تسهیم شده بر روی یک زیرکانال پیشنهاد شده است . مساله بهینه سازی تخصیص توان در بین زیرکانالها غیرمحدب بوده که با کمک برنامهریزی تفاضل محدب (DC) به مساله بهینه سازی محدب تبدیل میشود و جواب آن با حل تکراری زیرمساله های محدب به دست میآید . NOMA با روش پیشنهادی ما در مقایسه با دسترسی چندگانه تقسیم فرکانس متعامد (OFDMA) عملکرد بسیار بهتری از نظر نرخ مجموع و بازدهی انرژی دارد که نتایج شبیه سازی نیز صحت آن را تایید میکند.

Keywords:

بازدهی انرژی , بهینه سازی , تخصیص منابع , دسترسی چندگانه غیرمتعامد.