پیش بینی خشونت خانگی علیه فرزندان بر اساس ابعاد تعارضات زناشویی والدین

این پژوهش با هدف پیش بینی خشونت خانگی علیه فرزندان بر اساس ابعاد تعارضات زناشویی والدین بود. این پژوهش از نوع پیمایشی،توصیفی و همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ ساله شهر تهران اعم از دختر و پسر و والدین آنهابوده است که با روش نمونه گیری غیرتصادفی و در دسترس تعداد ۴۰۰ نفر آنها به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده هااز پرسشنامه های کودک آزاری برنستاین، (۱۹۹۵) و پرسشنامه تعارض زناشویی براتی و ثنایی (۱۳۸۱) می باشد و برای تجزیه و تحلیلداده ها از شاخص های آماری، انحراف استاندارد، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. یافته ها نشان داد بینمتغیر کل تعارض زناشویی با خشونت خانگی علیه فرزندان رابطه معنا داری وجود دارد. همچنین، بین ابعاد تعارض زناشویی (کاهش همکاریزوجین، افزایش واکنش های هیجانی، جلب حمایت فرزندان، رابطه با خویشاوندان و دوستان همسر) با خشونت والدین علیه فرزندانهمبستگی معناداری وجود دارد. همچنین بین تعارض زناشویی با ابعاد خشونت خانگی (جسمی ، عاطفی، غفلت) والدین علیه فرزندان رابطهمعناداری وجود دارد. نتایج بدست آمده از رگرسیون چند خانه نیز نشان دادند که متغیر رابطه با خویشاوندان و دوستان همسر، بیش ترینتاثیر را در تبیین متغیر وابسته داشته است.

Keywords:

خشونت خانگی , تعارض زناشویی , فرزندان