رابطه امیدبه زندگی با استرس کرونا در بیماران سرطانی شهر ساری

هدف از پژوهش تعیین رابطه بین امیدبه زندگی با استرس کرونا در بیماران سرطانی بود. روش پژوهش از نوع توصیفی، همبستگی بودهاست. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه بیماران سرطانی مراجعه کننده به بخش آنکولوژی مرکز درمانی بیمارستان امام خمینیشهر ساری در شش ماهه دوم سال ۱۴۰۰ بود ، که تعداد آنها برابر با ۱۳۵ نفر گزارش شد. حجم نمونه ب ااستفاده از جدول کرجسی مورگان۱۰۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری پژوهش عبارت اند از؛ استرس کرونا بوهجی وهمکاران (۲۰۲۰)، و امید به زندگی اشنایدر (۱۹۹۱) بودند. داده های پژوهش نیز با استفاده از نرم افزار آماری (SPSS-۲۴) در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان دادند که استرس کرونا با امید به زندگی (r=۲۲/۰, P<۰/۰۱) دربیماران سرطانی دارای رابطه منفی معنادار در سطح ۰/۰۱ است.

Keywords:

امیدبه زندگی , استرس کرونا , سرطان