بررسی نقش طرحواره های ناسازگار اولیه و سرمایه روانشناختی در رابطه بین تمایزیافتگی و بخشودگی در مادران کودکان با علایم نقص توجه/بیش فعالی

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط طرحواره ناسازگار اولیه و سرمایه روانشناختی با تمایزیافتگی خود و بخشودگی مادران کودکان بااختلال نقص توجه/بیش فعالی انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران کودکانبا اختلال نقص توجه/بیش فعالی مراجعه کننده به مطب های روانپزشکی کودک شهر شهرکرد بود که به روش در دسترس تعداد ۱۵۰ نفراز آنان انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تمایزیافتگی اسکورن و فردلندر(۱۹۹۸)، پرسشنامه بخشودگی هافمن و همکاران(۲۰۰۵)، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (۱۹۹۵) و پرسشنامه سرمایه اجتماعی لوتانز و همکاران (۲۰۰۷) بود. نتایج در دو سطح توصیفی و استنباطی یا استفاده از نرم افزار spss تحلیل شد. در سطح استنباطی از تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد طرحواره های ناسازگار طرد و نیز طرحواره ناسازگار دیگرجهت مندی در جهت منفی و سرمایه روانشناختی درجهت مثبت قادر به پیش بینی تمایزیافتگی بود (p<۰/۰۵). همچنین نتایج این پژوهش نشان داد طرحواره های ناسازگار محدودیت مختل در جهت منفی و سرمایه روانشناختی در جهت مثبت قادر به پیش بینی بخشودگی است.

Keywords:

تمایزیافتگی خود , بخشودگی , طرحواره ناسازگار اولیه , سرمایه روانشناختی , اختلال نقص توجه/بیش فعالی