تاثیر ورزش هوازی حاد بر عملکرد اجرایی در کودکان با و بدون اختلال خواندن

پژوهش حاضر باهدف تاثیر ورزش هوازی حاد بر عملکرد اجرایی در کودکان با و بدون اختلال خواندن انجامشد. روش تحقیق از لحاظ هدف کاربردی بوده و از نظر نوع نیز نیمه آزمایشی طرح پیش آزمون محسوب می شود.جامعه آماری تحقیق شامل کودکان ۱۰-۱۳ سال دارای اختلال خواندن و نقص یادگیری در سطح شهر مشهد بودند. تعداد ۲۰ کودک در سطح شهر مشهد که دارای اختلال خواندن و نقص یادگیری بودند و ۲۰ کودکدارای اختلال خواندن و درحال رشد (بدون نقص یادگیری) به صورت تصادفی در گروه های ورزشی و یا گروهکنترل قرار گرفتند. گردآوری اطلاعات در این پژوهش به دو صورت کتابخانه ای و روش میدانی انجام گرفت.به منظور ارزیابی ورزش هوازی حاد در کودکان، در گروه آزمایش، به مدت ۴ هفته و هر هفته ۳ جلسه ۴۵دقیقه ای در تمرینات ورزشی هوازی شرکت داده شدند. ولی گروه کنترل در طی این مدت هیچ نوع مداخلهورزشی خارج از معمول دریافت نکردند. همچنین، به منظور بررسی و سنجش عملکرد اجرایی از پرسشنامهبارکلی و همکاران (۲۰۱۱) استفاده گردید. سنجش اختلال خواندن در کودکان نیز با استفاده از پژوهش کرمینوری و مرادی (۱۳۸۷) انجام شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس ونرم افزار SPSS استفاده گردید . نتایج تحقیق نشان داد که عملکرد اجرایی دانش آموزان با اختلال یادگیری که تحت ورزش هوازی قرارگرفتند نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری دارد. همچنین، وجود تفاوت معناداری در خودمدیریتی زمان،خود سازماندهی، خودکنترلی، خود انگیزشی و خود نظمجویی هیجانی دانش آموزان با اختلال یادگیری کهتحت ورزش هوازی قرار گرفتند نسبت به گروه کنترل نیز تایید شد.

Keywords:

ورزش هوازی حاد , عملکرد اجرایی , اختلال خواندن