نگرش های کاربردی مداخله در بافت های شهری

یکی از مهم ترین معضلات شهرها بافت های ناکارآمد و مساله دار شهری با محوریت فرسودگی است. مشکلات عدیده ای که فرسودگی بافت در ابعاد مختلف برای مدیریت شهری و مسوولان پیش آورده، ابتدا از نظر فرسودگی کالبدی و نارسایی ابتدایی ترین زیرساخت های شهری ناشی می شود. امروزه با رشد شهرنشینی، مشکلات شهری بیش از هر زمان دیگری دامنگیر شهرهای کشور شده است. این مشکلات بر تمامی جنبه های شهرنشینی تاثیر گذاشته و کیفیت کلی زندگی در شهرها را به شدت کاهش داده است. یکی از این مشکلات، بافتهای فرسودەشهری است. در پی آن، جابجایی جمعیت و جایگزین شدن جمعیت مهاجر و ناهمگن، و به طور کلی جایگزین شدن اقشار نازل اجتماعی در این محله ها که گسترش ناهنجاری های مختلفی از قبیل ناهنجاری های اجتماعی، مشکلات فرهنگی و گاه مشکلات سیاسی ، از پیامدهای عمده ای هستند که همگی در فرسودگی و ناکارآمدی بافت های فرسوده شهری ریشه دارند. که موضوع نوسازی و بهسازی آنها در دهه های اخیر توجه برنامه ریزان و مدیران شهری را به خود جلب کرده است. سیاستهای متفاوت و گاهی متضاد، یکی از موانع در مسیر نوسازی بافتهای فرسودەشهری است. با رشد شهرنشینی در چهار دهه گذشته مساله اصلی مردم تامین سرپناه است و نیازهای اجتماعی فرهنگی و کیفیت زندگی متناسب با محیط جغرافیایی کمتر مورد توجه قرار می گیرد. از این رو ضروری است در چهارچوب طرح های جامع بهسازی و نوسازی شهری الگوها و روش های مناسب مداخله مورد توجه و حمایت قرار گیرد. نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده و مشکل دار شهری به عنوان دغدغه ای با ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و کالبدی از اوایل دهه ۸۰ در برنامه های دولت و شهرداری ها قرار گرفته و مورد توجه واقع شده اند.

Keywords:

کلمات کلیدی: بافت شهری , بافت فرسوده , مداخله.