مدل بهینه سازی دوهدفه برای طراحی شبکه سیستم های حمل ونقل عمومی درون شهری تحت تقاضای تصادفی

حمل ونقل عمومی نقش موثری در کاهش ترافیک و مشکلات ناشی از آن دارد. طراحی مناسب شبکه ی سیستم هایحمل ونقل عمومی مانند اتوبوس رانی که محدودیت ها و نیازمندی های دنیای واقعی را درنظر گیرد. مستقیما بر عملکردو بهره وری و همچنین رضایت استفاده کنند گان این سیست ها تاثیر دارد. در این مقاله. مدل ریاضی دوهدفه ای برایطراحی شبکه این نوع سیستم ها شامل مکان بابی ایستگاه های اتوبوس و مسیرهای ارتباطی بین ایستگاه ها در یکمنطقه بین دو پایانه ابتدایی و انتهایی ارائه شده است. حداکثر کردن سطح یوشش تقاضا به طوری که تقاضا در نقاطتولید سفر در منطقه به صورت تصادفی (توزیع پواسون) تولید می شوند به همراه کمینه کردن هزینه مسیر بین دو پایانهاز اهداف مدل ارائه شده است. ویژگی بارز مدل، ارائه رویکردهایی برای محاسبه مسافرین تحت پوشش شبکه وتصادفی بودن تقاضا در آن است. مثال عددی برای بررسی اعتبار مدل طراحی شده و پس از کدنویسی مدل در نرم افزارگمز و طرح سناریوهای مختلف. اعتبا ر مدل تایید شده است. نتایج نشان می دهد. مدل پیشنهادی قابلیت استفاده برای طراحی شبکه ی سیستم های حمل و نقل عمومی را دارد و مسیرهای منطقی برای پوشش تقاضا در سطح یک منطقه ارائه می کند.

Keywords:

طراحی مسییر , طراحی شبکه , سیستم حمل ونقل عمومی درون شهری , اتوبوس رانی , برنامه ریزی راهکردی