بررسی تاثیر معماری بر فرهنگ شهر نشینی شهرستان جغتای

شهر نیز مانند هر پدیده انسان ساخت دیگر در همه مراتب وجودی خود جلوه حضور و اندیشه انسان و نمادی از ارزش ها، سنت های زیستی و هنجارهایی جاری در اندیشه مردمانی است که علاوه بر برخورداری از اصول، فرهنگی مشترک به واسطه تعلق به یک قلمرو فرهنگی، در باورهای جمعی و به تبع آن در روابط اجتماعی خود به مرتبه ای از همبستگی و توافق رسیده اند و بر این مبنا به مکان سکونت و استقرار مشترک خود شکل، داده اند. به بیان دیگر شهر در معنای حقیقی محل زندگی "جامعه شهری" است. شهر به واسطه انسانهای آفریننده آن در ارتباط مستقیم با فرهنگ، ارزش ها، اعتقادات و ویژگی های اجتماعی مردمان ایالت سرزمین شکل گرفته و معنا می یابد. شهر اسلامی با تمام ارکان و مفاهیم آن، از جمله اهمیت یافتن محلات مسکونی در این شهر با توجه به جایگاه مفهوم امت اسلامی در دین اسلام یا شکل گیری ساختار شعر بر اساس مرکزیت مسجد جامع و بناهای مذهبی ، نمونهای از تاثیر فرهنگ و اعتقادات بر شهر است. عدم شکل گیری محلات بالا و پایین شهری و وجود محلات همگن در شهر اسلامی، به عنوان مصداقی از مفهوم عدل و معنای تعادل، نیز نمونه دیگری از تاثیر اصول، اعتقادی و ارزشی انسانهای مسلمان خالق شهر، در شهر اسلامی است. همسنخی و تجانس اجتماعی وفرهنگی میتواند حس رضایتمندی از فضاهای شهری وآرامش را در ساکنین به وجد آورد در مطالعات وبرنامه ریزی های پیش رو سعی بر آن است که ضمن تشریح تعاریف آرامش،فرهنگ هویت ومنظر شهری، به ارائه راه حلی جهت باز گرداندن آرامش وهویت گمشده شهرها از نقطه نظر منظر شهری بپردازیم که در این ازمطالعه اسنادی و کتابخانه ای ومیدانی مدد گرفته شده، و با استفاده ازروش توصیفی به بیان مسئله پرداخته شده است.

Keywords:

واژگان کلیدی: معماری , فرهنگ شهر نشینی , رضایتمندی شهروندان