اثربخشی آموزش ایمن سازی در برابر استرس مبتنی بر خشم بر تمایز یافتگی در افراد مبتلا به وابستگی مواد تحت درمان تدریجی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات آموزش ایمن سازی در برابر استرس مبتنی بر خشم، بر تمایزیافتگی در افراد مبتلا به وابستگی به مواد شکل گرفت. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری، شامل کلیه بیماران مبتلا به وابستگی به مواد تحت درمان تدریجی کلینیک روانپزشکی وترک اعتیاد دی در خرداد ماه سال ۹۵-۱۳۹۶ بودند که از میان آنها ۲۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به دو گروه (۱۰ نفر آزمایش و ۱۰ نفر کنترل) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه آزمایش ۸ جلسه، مداخله ایمن سازی در برابر استرس را دریافت کردند. ابزار پژوهش، پرسشنامه متمایزسازی اسکورن و اسمیت (۲۰۰۳) بود که در مرحله پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. بمنطور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد، آموزش ایمن سازی در برابر استرس سبب افزایش خودمتمایزی در افراد مبتلا به وابستگی به مواد می شود.

Keywords:

ایمن سازی در برابر استرس , وابستگی به مواد , خودمتمایزیافتگی