اثربخشی آموزش معکوس در آموزش زبان عمومی دانشگاهی و عوامل فردی موثر بر آن

آموزش معکوس یکی از روش­های نسبتا جدید آموزشی است که در آن آموزش در خارج از کلاس صورت می­گیرد و زمان کلاس به تمرین و تثبیت یادگیری زیر نظر معلم اختصاص می­یابد. مطالعات مختلفی در جهان و ایران به بررسی اثربخشی آموزش معکوس در آموزش زبان انگلیسی پرداخته­اند، اما این مطالعات یا در بافت مدارس و آموزشگاههای خصوصی زبان انجام شده و یا با دانشجویان رشته زبان انگلیسی انجام شده است. این مطالعه به بررسی نظر دانشجویان زبان­­عمومی درباره آموزش معکوس و اثربخشی آن در درس زبان عمومی در دانشگاه فرهنگیان می­پردازد. یافته­ها حاکی از رضایت دانشجویان از آموزش معکوس و ترجیح آن بر روش سنتی است. بر اساس نتایج آزمون t زوجی و مستقل، آموزش معکوس باعث بهبود یادگیری دانشجویان در درس زبان عمومی می­گردد. علاوه براین جنسیت می­تواند بر اثربخشی آموزش معکوس موثر باشد اما رشته تحصیلی دانشجویان تاثیرگذار نیست. بر اساس یافته­های این پژوهش، آموزش معکوس یکی از راههای افزایش اثربخشی آموزش زبان عمومی در کلاسهای حضوری و مجازی می­تواند باشد.

Keywords:

Flipped learning , General English , University , Effectiveness , Attitude , آموزش معکوس , زبان عمومی , دانشگاه , اثربخشی , نظر