مدلسازی تاثیر شاخص های اجتماعی و کالبدی-محیطی در رضایتمندی ساکنان مجتمع های مسکونی با استفاده از رگرسیون لجستیک

نیاز به مسکن و شکل سکونت همواره از دغدغه های اصلی بشر بوده است. مجتمع های مسکونی به عنوان یکی از اشکال مطرح شده در عصر کنونی در پاسخ به کمبود زمین، نیازمند مطالعه و برنامه ریزی جهت ارتقا کیفیت سکونت می باشند.هدف از پژوهش حاضر، مدلسازی و بررسی میزان تاثیر شاخص های تاب آوری در دو بعد اجتماعی و کالبدی- محیطی بر رضایت ساکنان مجتمع های مسکونی است. در پژوهش کنونی ابتدا از طریق مطالعات کتابخانه ای در این زمینه ، آیتم های مربوط به تاب آوری های کالبدی – محیطی و اجتماعی درمجتمع های مسکونی استخراج گردید. در این مجتمع ها حالت های متعددی از این نوع تاب آوری ها وجود دارد که با مطالعه، مدل سازی و تحلیل آنها می توان به الگوی مطلوب دست یافت.این پژوهش در قالب تحلیل کیفی و کمی با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شده است. جامعه آماری شامل ساکنان سه مجتمع مسکونی شهر خرم آباد به تعداد ۲۵۰ نفر است که به صورت تصادفی انتخاب شده اند. در این پژوهش برای مدل سازی عوامل موثر بر رضایت ساکنان از رگرسیون لجستیک استفاده شد. حساسیت سنجی مدل برای شناخت میزان تاثیر متغیرها با استفاده از منحنی ROC مورد ارزیابی قرار گرفت. در مدل پیشنهادی این پژوهش، مولفه های تاثیرگذار بر رضایت مندی ساکنان مجتمع های مسکونی مورد مطالعه را به ترتیب اولویت شناسایی نمودیم. با توجه به نتایج مدلسازی مشخص شد که توجه به جنبه های اجتماعی تاب آوری در برخی موارد هم چون میزان امنیت، از اهمیت بیشتری نسبت به زیرساخت های کالبدی - محیطی در میان مردم برخوردار است. درنهایت می توان یافته های این پژوهش را در طراحی مجتمع های مسکونی نوین به کاربرد تا بتوانیم ساختمان هایی با کیفیت مطلوب داشته باشیم.