مطالعه تطبیقی اهمیت خط و خوشنویسی در جهان اسلام و تصویر در صدر مسیحیت؛ با تاکید بر سده های نخستین دو دین

جایگاه والای خوشنویسی و حتی برتری آن نسبت به نقاشی و پیکره سازی از ویژگی های بارز و قابل توجه در سده های نخستین اسلامی به شمار می رود . از طرفی در صدر مسیحیت در تقابل با شمایل هراسی، هنر فیگوراتیو جلوه گر است و بدین ترتیب اهمیت خوشنویسی و خط در جهان اسلام با اهمیت تصویر در مسیحیت ارتباطی هم راستا دارد که چنین تاکیدهایی در نوع هنر در ادوار گوناگون، تحت تاثیر شرایط فرهنگی و مذهبی است. پرسش اصلی پژوهش حاضر چگونگی رونق خط و خوشنویسی در سده های نخستین اسلام و در مقابل، اهمیت تصویر در سده های نخستین مسیحیت است. در این راستا با ردیابی بستر اجتماعی و دینی جامعه در اوایل اسلام ( سده یک تا چهارم هجری) و نیز در صدر مسیحیت، به تاثیر آن بر هنر منتخب در هر دوره پرداخته که از اهداف پژوهش به شمار می رود. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است. بر اساس نتایج این پژوهش می توان گفت هنر در دوران مختلف باتوجه به عقاید مذهبی و شرایط اجتماعی و فرهنگی به اشکال گوناگون در خدمت انسان قرار گرفته است؛ چراکه جوامع تحت فرمان بستر حاکم بوده و باتوجه به آن تمام توان خود را برای گزینش بهترین ابزار در جهت بیان به کار گرفته اند که نمونه ای از آن هنر خط و تمایل به خوشنویسی در جهان اسلام و همزمان با آن تاکید بر تصویر در تقابل باشمایل هراسی در صدر مسیحیت است که شواهدی بر صدای رسای هنر متاثر از بستر موجود، در تمام طول تاریخ است.

Keywords:

خوشنویسی , تصویرگری , اسلام , مسیحیت