بررسی تاثیر قارچ میکوریز بر افزایش مقاومت به خشکی پایه های بادام در شرایط تنش کم آبی

به­ منظور بررسی مصرف قارچ­ های میکوریز بر صفات فیزیولوژیک و افزایش مقاومت به تنش کم آبی در پایه­ های متداول بادام آزمایشی به­ صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری بلوک­ های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی شهرکرد اجرا شد. فاکتور­های این تحقیق شامل فاکتور اول، قارچ میکوریز در دو سطح شامل :M۰ بدون استفاده و :M۱ استفاده از قارچ میکوریز، فاکتور دوم پایه بادام در چهار سطح (GN، GF، محلی شوراب ۲ و تلخ) و فاکتور سوم تنش کم آبی در چهار سطح (I۱: بدون تنش به­ عنوان شاهد، I۲: ۲۰، I۳: ۴۰ و I۴: ۶۰ درصد تخلیه رطوبت قابل استفاده گیاه) بودند. نتایج نشان داد بیشینه مقادیر صفات بررسی شده به جز میزان پرولین برگ از پایه GF حاصل شد. با افزایش تنش کم آبی از تیمار I۱ به تیمار I۴، صفات مورد بررسی افزایش یافتند. مصرف قارچ­ های میکوریز در تیمارهای تنش کم آبی باعث افزایش معنی­ دار پرولین ریشه و برگ، قندهای محلول ریشه و فعالیت آنزیم­ های آنتی اکسیدانی کاتالاز و پراکسیداز شد. بیشینه قندهای محلول ریشه و پرولین برگ به­ ترتیب از تیمارهایGF+M۱  و GN+M۰ بدست آمد. بیشینه میزان فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز از تیمارهای ترکیبی I۴+M۱ و GF+I۴ حاصل شد. بیشینه و کمینه میزان قندهای محلول برگ از تیمارهای+I۴+M۰   GFو + I۱ +M۱ GN حاصل شد. تلقیح قارچ­ های میکوریزی منجر به افزایش مقاومت پایه­ ها در برابر تنش کم آبی شد. بر اساس نتایج این تحقیق بیشینه مقاومت به تنش کم آبی در پایه GF حاصل شد.

Keywords:

بادام , پراکسیداز , پرولین , قندهای محلول , کاتالاز