مروری بر تربیت اخلاقی در برنامه درسی نظام تعلیم و تربیت

تربیت اخلاقی یکی از اهداف مهم و عمومی تعلیم و تربیت در جوامع بشری است که نظام های آموزشی در سطح دنیا به آن توجه ویژه ای دارند. این پژوهش با هدف بررسی وضعیت ارزش های اخلاقی در برنامه درسی مدارس ایران انجام شده است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی است و جامعه آماری شامل کتاب های درسی دوره ، متون رسمی برنامه درسی و نظرات کارشناسان و متخصصان در زمینه تربیت اخلاقی است. برای جمع آوری داده ها از روش مطالعه محتوا، مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که ارزش های اخلاقی در برنامه درسی مدارس ایران به صورت پراکنده، ناکافی و ناسازگار با روش های نوین تربیت اخلاقی حضور دارند. همچنین عوامل موثر بر وضع موجود عبارتند از: عدم تعریف روشن و گسترده از تربیت اخلاقی، عدم توجه به روش شناسی تربیت اخلاقی، عدم هماهنگی بین سطوح مختلف برنامه درسی، عدم تاکید بر شایستگی های اخلاق فراگیر، عدم حضور فعال دانش آموزان در فرآیند یادگیری، عدم تاثیرگذاری بر فضای آموزش و پرورش، عدم همکاری با سایر نهاد های تاثیرگذار بر تربیت اخلاق فراگیران. پژوهش حاضر پیشنهادات خود را برای بهبود وضع موجود در قالب الگو، راهبردها و روش های مناسب تربیت اخلاق فراگیران ابراز داشت. پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی مناسب برنامه درسی تربیت اخلاقی در نظام آموزشی انجام شده است.

Keywords:

برنامه درسی , تربیت اخلاقی , تعلیم و تربیت , معلم , دانش آموز , مدارس.