اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر خویشتن داری و آسیب های اجتماعی دانش آموزان دختر مناطق کمتر برخوردار میبد
Publish place: Educational Psychology، Vol: 13، Issue: 4
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 143
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSYED-13-4_001
تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1402
Abstract:
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر خویشتن داری و آسیب های اجتماعی دانش آموزان دختر مناطق کمتر برخوردار میبد بود. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مناطق کمتر برخوردار میبد در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ و با تعداد ۳۷۰ نفر بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری (آزمایش و کنترل) جایدهی شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های خویشتن داری (علی اکبری دهکردی و همکاران، ۱۳۹۴) و آسیب های اجتماعی(آقایی و تیمور تاش، ۱۳۸۹) بود. درمان یکپارچه توحیدی در ۱۲ جلسه ۱ ساعته و هرهفته دو جلسه به اعضای گروه آزمایش ارائه شد اما گروه کنترل هیچگونه مداخله ای را در طول مدت آزمایش دریافت ننمود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و با بهره گیری از بسته نرم افزاری spss۲۶ و در سطح معنی داری ۰۵/۰ تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان یکپارچه توحیدی بر خویشتن داری و آسیب های اجتماعی دانش آموزان موثر بوده است (۰۰۱/۰>P). این نتایج کارآمدی درمان یکپارچه توحیدی را در کاهش آسیب های اجتماعی و عوامل مرتبط با آن را نشان می دهد و با توجه به همسویی آن با فرهنگ ایرانی- اسلامی می تواند در مراکز آموزشی و درمانی استفاده شود.
Keywords:
Authors
سوفیا خانقاهی
استادیار، گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
فائزه دهقانی فیروزآبادی
کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور، مرکز تفت، تفت، ایران.
مهلا بهجتی اردکانی
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه پیام نور، مرکز تهران جنوب، تهران، ایران.
منصوره پورجانب الهی فیروزآبادی
دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران