اثر بخشی مشاوره گروهی به روش شناختی - رفتاری بر افسردگی و کیفیت زندگی بیماران زن دیابتی نوع دو با علایم افسردگی در شهر بندرعباس

پژوهش حاضر با اثر بخشی مشاوره گروهی به روش شناختی - رفتاری بر افسردگی و کیفیت زندگی بیماران زن دیابتی نوع دو با علایم افسردگی در شهر بندرعباس صورت پذیرفته استروش پژوهش حاضر شبه تجربی همراه با پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمایش و گواه بود.جامعه آماری در این پژوهش شامل بیماران زن دیابتی نوع دو با علایم افسردگی در شهر بندرعباس بود محقق به صورت روش نمونه گیری هدفمند ۳۰ نفر از بیماران زن دیابتی نوع دو با علایم افسردگی انتخاب و به طور تصادفی ۱۵ نفر به عنوان گروه آزمایش و ۱۵ نفر هم به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. و از لحاظ گذشتن حداقل ۶ ماه از تشخیص بیماری دیابت، حداقل ۳۰ و حداکثر ۵۹ سال سن، جنس زن ، توانایی خواندن و نوشتن همتا سازی شدند.و با استفاده از پرسشنامه افسردگی ، پرسشنامه کیفیت زندگی مورد ارزیابی قرار گرفتند که نتایج در زیر مورد بررسی قرار گرفته است.تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو بخش امار توصیفی و آمار استنباطی و با کمک نرم افزار موردبررسی قرار گرفته شده. در قسمت آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار استفاده شده و در قسمت آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده شد. که نتایج در زیر نشان دهنده ان است که مشاوره گروهی به روش شناختی- رفتاری بر افسردگی بیماران زن دیابتی نوع دو با علایم افسردگی تاثیر معنادار داردمشاوره گروهی به روش شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی بیماران زن دیابتی نوع دو با علایم افسردگی تاثیر معنادار داردمشاوره گروهی به روش شناختی- رفتاری بر ابعاد کیفیت زندگی بیماران زن دیابتی نوع دو با علایم افسردگی تاثیر معنادار دارد.

Keywords:

مشاوره گروهی به روش شناختی - رفتاری , افسردگی , کیفیت زندگی