ارزیابی و تخمین فاکتور سلامت، ریسک و عمر مفید باقیمانده در ترانسفورماتورهای قدرت

در این مقاله، روشی جدید برای برآورد نظامند شاخص سلامت، احتمال خرابی و عمر باقیمانده ترانسفورماتورهای قدرت، ارائه می شود. این روش، سه مدل پایه را با هم ترکیب می کند: یک مدل تنزل سیم پیچی فیزیکی، یک مدل شاخص سلامت براساس داده های نظارت بر شرایط، ترکیب شده با نظر کارشناس، و یک مدل انتهای عمر مبتنی بر آمار. مدل مبتنی بر آمار، از داده های پایگاه داده ترانسفورماتورهای اسقاط شده تحت توسعه در نروژ، استفاده می کند. با ترکیب دو مدل اول با مدل آماری، یک احتمال خرابی منفرد و وابسته به شرایط بدست می آید. با استفاده از آن، عمر مفید باقیمانده مورد انتظار، محاسبه می شود. در نهایت، احتمالاتی بودن این روش برای بهینه سازی تعمیر و نگهداری و تعویض مورد استفاده قرار می گیرد. بنابراین، این روش، پشتیبانی تصمیم کلیدی برای مدیران ترانسفورماتور فراهم می کند و آنها را قادر به شناسایی ترانسفورماتورهای دارای شرایط ضعیف و پیگیری و اولویت بندی ترانسفورماتورها برای تعمیر و نگهداری و تعویض می نماید. روش پیشنهادی در یک ابزار مدیریت دارایی ترانسفورماتور برای شرکت های برق نروژی، پیاده سازی شده است. سودمندی این روش با بکارگیری آن برای ترانسفورماتورهای منتخب از یکی از این شرکت های برق، نشان داده شده است. در نهایت، محدودیت های مهم، عدم قطعیت ها و بهبودهای بیشتر به بحث گذاشته شده اند.

Keywords:

کلمات کلیدی: شاخص سلامت , تخمین عمر مفید , ترانسفورماتورهای قدرت , بهینه سازی تعمیر و نگهداری , تحلیل ریسک