ارزیابی تلقیح مایکوریزایی و سطوح مختلف اسیدسالیسیلیک بر ارقام مختلف نخود در منطقه بیرانشهر

این تحقیق به منظور بررسی اثر اسید سالسیلیک و مایکوریزا بر رشد و عملکرد ارقام نخود دیم در منطقه بیرانشهر استان لرستان در سال زراعی۱۴۰۰-۱۴۰۱ صورت گرفت. آزمایش به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل محلول پاشی اسید سالسیلیک (در سطوح صفر، ۰/۵، ۱ و ۱/۵ میلی مولار) در کرتهای اصلی و ارقام نخود (محلی و رقم خارجی گوگسو) و تلقیح مایکوریزایی (تلقیح و بدون تلقیح) به صورت فاکتوریل درکرتهای فرعی بودند. نتایج نشان داد اثر تیمار محلول پاشی سالیسیلیک اسید و تلقیح مایکوریزایی بر صفات عملکرد دانه، ارتفاع بوته، عدد کلروفیل معنی دار گردید. همچنین اثر متقابل سه گانه اسید سالیسیلیک*تلقیح*رقم بر صفات عدد کلروفیل معنیدار گردید. همچنین تلقیح مایکوریزایی بذور نخود منجر به افزایش میزان عملکرد دانه تا ۱۸۶۴/۳ کیلوگرم در هکتار گردید. بالاترین عدد کلروفیل (۱۷/۸) در رقم گوکسو با تلقیح مایکوریزایی و کاربرد اسید سالیسیلیک ۱/۵ میلی مولار به دست آمد. تلقیح مایکوریزایی منجر به افزایش ارتفاع بوته تا ۳۹/۷۹ سانتیمتر گردید. شاخص سطح برگ نیز در رقم خارجی گوکسو بیشتر از توده محلی بود (۲/۰۸) که نشان از برتری این رقم در مقایسه با توده محلی بود.

Keywords:

اثر اسید سالسیلیک , مایکوریزا , عدد کلروفیل , رقم گوکسو.