تاثیر توسعه سطح کشت و بهبود عملکرد بر افزایش تولید نخود در ایران

تحلیل سهم نسبی توسعه سطح کشت و بهبود عملکرد میتواند در ارزیابی سیاستها و راهکارهای افزایش تولید محصولات کشاورزی مفید واقع شود. این تحقیق تلاشی در این راستا بوده و با استفاده از روش تحلیل رگرسیونی و داده های سری زمانی نخود در سالهای زراعی ۱۳۸۴-۱۳۸۵ تا ۱۳۹۹- ۱۴۰۰ تاثیر توسعه سطح کشت، بهبود عملکرد و نیز تولید با وقفه نخود را بر افزایش تولید آن برآورد نموده است. نتایج بیانگر آن است که هر چند سهم نسبی بهبود عملکرد دیم در افزایش تولید نخود قابل توجه میباشد، اما اتکا به توسعه سطح کشت هم نقش نسبتا قابل توجهی داشته است. در حالیکه تغییر عملکرد آبی و نیز تولید کل با وقفه یک ساله تاثیر معنیدار و تعیین کننده ای بر افزایش تولید نخود در کشور نداشته اند. بنابراین ضمن اذعان به تاثیر موفقیت آمیز بهبود عملکرد دیم بر افزایش تولید نخود در کشور، میبایست پیامدهای نامطلوب راهکار افزایش سطح کشت مورد توجه قرار گیرد و از اتخاذ این راهکار تا حد ممکن اجتناب شود.

Keywords:

نخود , افزایش تولید , بهبود عملکرد , توسعه سطح کشت , تحلیل رگرسیونی