ارزیابی استفاده از فناوری های نوینبرای بازسازی و تبدیل ساختمان های معمولی به ساختمان انرژی نزدیک به صفر

با توجه به اینکه امروزه انرژی صفر NZEB به یک هدف عملکردی نوظهور برای ساختمان های مسکونی پایدار به حساب می آیند. مسئله اصلی اینخواهد بود که چگونه می توان از طریق طرحی باز سازی ساختمان های موجود ، این هدف را تحقق بخشید نوسازی ساختمان های قدیمی یکرویکرد مهم برای صرفه جویی در انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای با هزینه های اقتصادی کم فراهم می کند . مسئله مهم کنونی نحوهتعیین مسیر فنی بهینه و مقرون به صرفه برای یک پروژه تعریف می کند، اگرچه تعداد زیادی فناوری مقاوم سازی برای انتخاب وجود دارد اما بسیاریاز مطالعات که با اقدامات متداول مقاوم سازی سروکار داشته اند نشان داده اند که اقداماتی مانند تعویض پنجره ، نصب دستگاه سایه انداز خورشیدی، افزایش گرمای خورشیدی را کاهش داده و منجر به بهبود آسایش حرارتی می شود.در این راستا پتانسیل بازسازی یک نمونه ساختمان مسکونیکه ساخت آن متداول است به عنوان نمونه موردی در سه استان با آب و هوای مختلف در کشور ایران به وسیله نرم افزار DesignBuilder تجزیهو تحلیل مصرف سالانه انرژی آن ارزیابی شده است و استراتژی های غیرفعال و روش های فعال ، استفاده از سیستم های فتوولتائیک تا ظرفیتمورد نیاز یک سیستم انرژی تجدید پذیر محاسبه گردد. روش تحقیق به صورت کتابخانه ای با توجه به تحلیل نرم افزاری می باشد که در نتیجهمی توان اذعان داشت اگرچه دستیابی به انرژی خالص صفر یا نزدیک به صفر برای ساختمان های آپارتمانی مسکونی بسیار دشوار است اما امکانپذیر می باشد .

Keywords:

و DesignBuilder , روش منفعل , روش فعال , ساختمان انرژی صفر , بازسازی , برداشت آب باران