بررسی رابطه شخصیت پیشرو با سازگاری اجتماعی و تحصیلی: با تبیین نقش میانجی استفاده از رسانه های اجتماعی در دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان هریس

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه شخصیت پیشرو با سازگاری اجتماعی و تحصیلی با تبیین نقش میانجی هوش فرهنگی انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش را تمام دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان هریس در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ تشکیل دادند که از میان آن ها بر اساس جدول مورگان ۲۴۲ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک، سازگاری اجتماعی سینها و سینگ، استفاده از رسانه های اجتماعی صفری و شخصیت پیشرو پاربو بود که روایی و پایایی آنها در پژوهش های قبلی مورد تائید قرار گرفته است. توصیف آماری متغیرهای پژوهش به کمک شاخص میانگین و انحراف معیار انجام شد و به منظور تحلیل فرضیه های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون ساده و آزمون سوبل استفاده شد. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که بین شخصیت پیشرو با سازگاری تحصیلی، اجتماعی رابطه معنی دار وجود دارد (P<۰,۰۱)؛ اما رابطه معنی دار بین شخصیت پیشرو با استفاده از رسانه های اجتماعی مورد تائید قرار نگرفت (P>۰,۰۵). بین استفاده از رسانه های اجتماعی با سازگاری اجتماعی و تحصیلی رابطه معنی دار وجود داشت (P<۰,۰۰۱).

Keywords:

شخصیت پیشرو , سازگاری اجتماعی , سازگاری تحصیلی , استفاده از رسانه های اجتماعی