اثر بخشی رواندرمانی پویشی فشرده کوتاه مدت بر کاهش نشانه ها، ابرازگری هیجانی و سبک های دفاعی در بیماران مبتلا به افسردگی

اختلال افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانشناختی در بین دانشجویان محسوب می شود که جنبه های مختلف زندگی آنان را تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی روان پویشی کوتاه مدت بر کاهش نشانه ها، ابرازگری هیجانی و سبک های دفاعی در بیماران مبتلا به افسردگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان سال ۱۴۰۱ مبتلا به افسردگی، در دانشگاه ایلام بودند که ۲۰نفر از آنها به شیوه نمونه گیری داوطلبانه مبتنی بر هدف انتخاب شدند و بر مبنای گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. داده ها به کمک پرسشنامه های افسردگی بک (BDI)، سبک های دفاعی (DSQ)، ابرازگری هیجانی، (EEQ)، در مورد هر دو گروه آزمایش و کنترل جمع آوری شد. گروه آزمایش بنا به هدف طرح، بسته ی روان درمانی روان پویشی کوتاه مدت فشرده را در ۲۰ جلسه دریافت کردند. در حالیکه در مورد گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواویانس و نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون گروه های آزمایش و گروه کنترل در متغیرهای کاهش نشانه ها ابرازگری هیجانات منفی و سبک دفاعی تفاوت معناداری وجود دارد. با توجه به یافته بدست آمده می توان نتیجه گرفت که درمان روان پویشی کوتاه مدت از طریق اثر گذاری بر مولفه های نشانه ها، ابرازگری هیجانی ،سبک های دفاعی نشانه های افسردگی را کاهش و باعث افزایش ابرازگری هیجانی، سبک های دفاعی شده است.

Keywords:

روان پویشی کوتاه مدت , نشانه ها , ابرازگری هیجانی , سبک های دفاعی , افسردگی