چگونه توانستم در کنار تدریس، مهارت های زندگی(شامل مهارت های اجتماعی، خودنظم دهی، خویشتن داری، مسئولیت پذیری اجتماعی) را نیز به دانش اموزان بیاموزم؟

موضوع مهارت های زندگی یکی از موضوعات مهم در زندگی امروز است که در فرایند زندگی نقش بسزایی دارد. پژوهش حاضر به منظور رفع مشکل کمبود مهارت های زندگی(شامل مهارت های اجتماعی، خودنظم دهی، خویشتن داری، مسئولیت پذیری اجتماعی) در دانش اموزان کلاس چهارمی و انتخاب بهترین راهکار اموزش این مهارت ها انجام شد. روش این پژوهش کاربردی، کیفی و از نوع اقدام پژوهی عملی می باشد. افراد مورد مطالعه پنج نفر از دانش اموزان کلاس چهارم مدرسه امام رضا(ع) شهر مشهد می باشد. داده ها از طریق مشاهده، مصاحبه، بررسی مستندات و پرسشنامه جمع اوری شده است. روایی این پژوهش با روش سه سویه سازی و پایایی ان با روش موازی سازی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که راهکار های تایید شده توسط متخصصان اعم از اموزش از طریق پخش فیلم، یادگیری مشارکتی و اموزش از طریق بازی بر روی یادگیری مهارت های زندگی توسط دانش اموزان تاثیر دارد و در افراد با شرایط مشابه نیز موثر است همچنین روش اموزش از طریق بازی تاثیر گذاری بیشتری بر روی دانش اموزان نسبت به دیگر روش ها دارد از ان جهت که دانش اموزان مستقیم در حال انجام فعالیت هستند و به نوعی مهارتی را تجربه می کنند و جزء تجارب دست اول انها قرار می گیرد.

Keywords:

مهارت های زندگی , دانش اموز , تدریس , مدرسه