انحرافات کلامی دانش آموزان

از آنجایی که شخصیت انسان در دوران کودکی شکل می گیرد ،پس بهتر است قبل از اینکه او به فردی بالغ تبدیل شود ،خصوصیات مثبت و پسندیده را در او تقویت کنیم تا با همان خصلت های نیکو به دیگر عرصه های زندگی قدم بگذارد.ما باید استعدادها و خصوصیات منفی کودک را شناسایی کرده و سعی در از بین بردن آنها بکنیم.یکی از این انحرافات که یک نوع اختلال شخصیت در فرد محسوب می شود صفت ناپسند دروغگویی است.دروغگویی از جمله مسائلی است که همواره دغدغه خاطر مربیان،معلمان و اولیا قرار می گیرد.اکثر والدین از دروغگویی کودکان خود شکایت دارند ولی عامل شکل گرفتن این پدیده را در آنها نمی دانند و آگاهی چندانی برای برخورد با این پدیده زشت ندارند و اغلب دست به اقدامات عجولانه و تنبیهات ناروا و تحقیرات بی مورد می زنند که وضعیت را وخیم تر می کند.دروغگویی مانند بیماریهای دیگر روانی و عاطفی ابتدا از یک مسئله ساده و کوچک آغاز می شود و چنانچه به موقع درمان نشود به یک بیماری روحی تبدیل می شود.یکی از عوارض و مشکلات دروغگویی،بی اعتباری و سلب اعتماد مردم است. دروغ اعتماد دو جانبه بین افراد را از بین می برد و به آن لطمه می زند و سبب بدبینی می گردد.همچنین فاش شدن دروغ شخص باعث می شود تا آبروی او بریزدو ارزش و اعتبار خود را از دست بدهد.دیگر اینکه سخن فرد دروغگو را حتی در مواردی که راست هم بگوید، باور نمی کنند.علاوه بر همه اینها دروغ موجب دردسر و زحمت برای دروغگو و دیگران است و از عوارض آن از بین رفتن ایمان شخص و گمراهی می باشد.دروغ مانعی برای خودشناسی فرد است.افراد دروغگو غالبا خودشان را غیر از آنچه هستند نشان می دهند.

Keywords:

دروغ , دانش اموزان , پیامدهای رفتاری , روانشناسی رفتاری.