مروری بر مهندسی بافت غضروف

امروزه تحقیقات و پژوهش در گرایش مهندسی بافت غضروف در سطح شگرفی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. بدین صورت که مهندسی بافت توانایی و استعداد بالقوه در جهت طراحی و ساخت عضو و بافت را به صورت (de novo) در اختیار دارد.شایان ذکر است که غضروف ، بافتی فاقد عروق خونی و لنف و از نوع بافت پیوندی در بدن می باشد که توانایی ترمیم و تیمار خود را ندارد از این رو ،همواره تحت تاثیر چالش های بالینی ناشی از اسیب های گسترده، وارده می باشد. استئوارتریت ، سرطان های تهاجمی ، بیماری دژنراسیون مفصلی ،التهاب بافت و.. می توانند سبب اسیب به استئوکندرال و غضروف شوند.از طرفی درمان هایی مبتنی بر ایمپلنت کردن کندروسیت ها ، تحریک مغز استخوان فرد ،شکستگی میکرو،پیوند الوگرافت استئوکندرال، وروش های تهاجمی رایج از قبیل دریل ساب غضروفی ،تعویض کامل مفصل و... ،نتایج مطلوب و اثر بخشی درمانی مورد نظر را به همراه ندارد. از این رو استفاده از سیستم های کارامد در جهت بازسازی و ترمیم غضروف ،با در نظر داشتن عملکرد طبیعی بافت ،از لحاظ فیزیکی ،بیولوژیکی ومکانیکی حائز اهمیت است. که فرایند غضروف سازی را القا نماید. برای نیل به این هدف،استراتژی مهندسی بافت غضروف به منظور بازسازی و ترمیم در حوزه ارتوپدی بهره کافی را به دنبال داشته است.فاکتور های اصلی در این استراتژی ،سلول های ترمیم کننده ،فاکتورهای رشد، سیتوکینها و داربست ها می باشد که هدف از این مقاله ، مروری دقیق بر ترمیم ،حفظ و بازسازی غضروف تحت اختیار مهندسی بافت می باشد.

Keywords:

مهندسی بافت غضروف , کشت سه بعدی , کشت سلولی , داربست ها