تشخیص تومور سرطانی در بافت کبد با استفاده از روش الاستوگرافی موج برشی فراصوت

هدف این پژوهش مدلسازی اجزای محدود الاستوگرافی موج برشی فراصوت برای تشخیص تومور سرطانی در بافت کبد است. با مدلسازی یک تحریک با فرکانس ۲۰۰ هرتز در مدل اجزای محدود بافت کبد یک موج برشی شبه استوانه ای در محیط منتشر می شود. سپس، میدان جابه جایی بر حسب زمان در کبد و تومور محاسبه می گردد. با داشتن میدان جابه جایی و همچنین روابط گسترش امواج مکانیکی در محیط های ویسکوالاستیک، سرعت و افت دامنه موج منتشر شده در بافت و همچنین مدول برشی الاستیک و ویسکوالاستیک بافت که جزء خصوصیات مکانیکی آن است، محاسبه می شود. با مقایسه خصوصیات مکانیکی بافت بیمار با خصوصیات مکانیکی بافت سالم می توان درباره وضعیت بافت یا در صورت وجود ضایعه، درباره نوع ضایعه اعم از کیست و یا تومور و در صورت تومر بودن درباره نوع آن اعم از خوش خیم و یا بدخیم بودن اظهار نظر کرد. نوآوری این پژوهش محاسبه خواص ویسکوالاستیک بافت می باشد، چرا که بر خلاف کارهای گذشته در این حوزه که تاکید روی خواص الاستیک بافت داشتند، محاسبه این خاصیت تمایز بهتر و در نتیجه قدرت تشخیصی بیشتری در زمینه بیماری های کبدی در اختیار ما قرار می دهد نتایج بدست آمده نشان دادند که استفاده از روش مدلسازی ویسکوالاستیک غیرهمگن برای تشخیص زودهنگام بیماری های کبدی جهت جلوگیری از هزینه های غیرقابل بازگشت بیماری های کبدی همچون سیروز کبدی مفید می باشد.

Keywords:

الاستوگرافی , مشخصه یابی بافت , موج برشی , نیروی تابش آکوستیکی , مدول برشی.