نقش خداشناسی و دین محوری در تقریب مذاهب اسلامی از دیدگاه قرآن و قابوسنامه

تﻘریبمذاهب اسلامی و همدلیمیانمسلمانانکههمواره از دغدغههایمهم رهبرانجهان اسلام بوده است، از جایگاهفوق العاده ای در منابع دینی،برخوردارمیباشد. دردنیای امروزکه ایجادتفرقهبینمسلمانان و مذاهبمختلف اسلامی،باهدفتضعیف و تفرقه امت اسلامی، مورد اهتمام دشمنان است، تﻘویت زمینههای اتحاد، انسجام و وحدت مسلمانان، ضروری میباشد. ادبیات کهن پارسی همواره برای شادابی و پرباری خود را از علم و عشق به قرآن و احادیث بهره ی فراوان برده است.که این تاثیرات را می توان در آثار شاعران و نویسندگان بزرگ ایران همچون:حافظ ، سعدی ،مولانا و ...یافت.در این تحقیق ما از کتاب قابوسنامه که سرشار از آیات واحادیث و آموزه های دین اسلام است بهره برده ایم.پژوهش حاضر با روش توصیفی – تحلیلی و گردآوری اطلاعات به روش اسنادی و با مطالعه ی مقالات و کتابها انجام شده است. با استناد به قرآن کریم و بررسی باب هایی از کتاب قابوسنامه ،می توان نتیجه گرفت که با اعتقاد لسانی و قلبی به وحدانیت خداوند متعال و عمل به دستورات الهی و شناخت خداوند و نعمات بیکرانش در بحث محوریت دین، بدون در نظر گرفتن مذاهب بطور خاص می تواند پایه و اساس نزدیکی و وحدت انسان ها در مذاهب مختلف باشد.

Keywords:

تقریب مذاهب اسلامی , قابوسنامه , قرآن