بررسی رابطه عوامل اقتصادی ، اجتماعی با رضایت از زندگی

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه عوامل اقتصادی ، اجتماعی با رضایت از زندگی است. در این پژوهش برای گردآوری داده ها از روشمصاحبه میدانی و ابزار پرسشنامه ای استفاده شده است. پرسشنامه ها در بین ۰۴۳ نفر از زنان ۱۱ تا ۴۴ سال بندر خمیر توزیعشد.برای تحلیل داده ها علاوه بر روشهای توصیفی )میانگین و انحراف معیار(،از ضریب همبستگی ساده، تحلیل واریانس و روشرگرسیون چند مرحله ای برای آزمودن فرضیه ها استفاده شد. یافته های پژوهش ،نشان داد میزان همبستگی بین متغیر شغل همسر۳ می باشد و این نشان دهنده وجود رابطه بین دو متغیر مذکور است و با توجه به نتیجه / پاسخگو و میزان رضایت مندی وی ۱۱۳تحلیل واریانس ،زنان با همسر کارمند از بالاترین رضایت مندی زناشویی و زنان با همسران بیکار از پایین ترین میزان رضایت مندیو سطح T=۱/ زناشویی برخوردارند. وجود تفاوت در میزان رضایت مندی زناشویی در بین زنان شاغل و خانه دار با توجه به مقدار ۳۰۰۱۱۴ ( از میزان رضایت مندی زناشویی بالاتری / پذیرفته می شود. با توجه به آمار به دست آمده زنان شاغل ) ۴ ، p> ۳/ معناداری ۳۴۱۱۱۱ ( برخوردارند. مطابق با نتایج بدست آمده بین عوامل)تقسیم کار در منزل ، مشارکت زنان در تصمیم / نسبت به زنان خانه دار) ۴۱گیری( با میزان رضایت مندی زناشویی رابطه مثبت وجود دارد. همچنین بین نوع آشنایی پاسخگو با همسرش و رضایت مندی زناشویینیز همبستگی وجود دارد.بین عوامل )درآمد زنان،درآمد همسر زنان ،تعداد فرزندان ( با میزان رضایت مندی زناشویی رابطه ای مشاهدهنشد .

Keywords:

عوامل اقتصادی , عوامل اجتماعی , رضایت از زندگی