رابطه احساس پیوستگی و هوش معنوی با خودکارآمدی شغلی در دبیران زن مقطع متوسطه شهر رامهرمز

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه احساس پیوستگی و هوش معنوی با خودکارآمدی شغلی در دبیران زن مقطع متوسطه شهررامهرمز انجام شده است. پژوهش، از نوع کاربردی به شیوه همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل تمام دبیران زن مقطع متوسطهدر سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ و نمونه آماری ۳۰۰ نفر از جامعه مذکور بوده که با توجه به حجم جامعه مذکور و با استفاده از جدول مورگان و از روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های احساس پیوستگیآنتونوسکی (۱۹۹۳)، پرسشنامه هوش معنوی بدیع و همکاران (۱۳۸۹) و پرسشنامه خودکارامدی شغلی شرر و آدامز (۱۹۸۳)استفاده شد. نتایج نشان داد بین احساس پیوستگی و هوش معنوی با خودکارآمدی شغلی دبیران زن رابطه چندگانه مثبت معناداریوجود دارد (p=۰/۸۴۵). بین احساس پیوستگی و خرده مقیاس های آن (معنی دار بودن، قابل درک بودن، کنترل پذیری) باخودکارآمدی شغلی دبیران زن رابطه مثبت وجود دارد (p=۸۶۵) و هم چنین بین هوش معنوی و خرده مقیاس های آن (تفکرانتقادی، معناسازی شخصی، سطح هوشیاری، خودآگاهی متعالی) با خودکارآمدی شغلی دبیران زن رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

خودکارآمدی , احساس پیوستگی , هوش معنوی , دبیران زن