سقط جنین در حقوق ایران

زمینه و هدف: سقط جنین در اصطلاح پزشکی عبارت است از اخراج، عمدی مصنوعی یا خودبهخود جنین قبل از موعد طبیعیبه گونه ای که قابلیت حیات مستقل نداشته باشد و ازلحاظ حقوقی نیز به اخراج حمل قبل از موعد طبیعی بهنحویکه زنده یا قابل زیستن نباشد یا به تعبیر دیگر منقطع ساختن دوران طبیعی بارداری اطلاق دارد. سقطجنین عمدی در اکثر قوانین، به استثنای مواردی که به لحاظ وجود معاذیر پزشکی و غیرپزشکی مجاز اعلام شده است بهعنوان یک جرم تلقی میشود.روش تحقیق: پژوهش حاضر مبتنی بر بررسی اسناد کتابخانه ای و توصیف شرایط سقط درمانی با استمداد از مطالعه تطبیقی در منابع موردنظر باهدف بررسی جامع قوانین جزایی در مورد سقط جنین صورت گرفته است.یافته ها: بر این اساس و با استناد به قوانین جزایی موجود اینگونه استنباط میشود که در قوانین ایران هر نوع سقطجنین بهجز در موارد خاص جرم تلقی گردیده و تنها مجازات دیه بر آن بارشده است. و ریشه آن نیز الهام گرفته از فقه اسلامی و توجه به حیات جنین از باب انسان و موجود زندهبودن، بوده است.نتیجه: مجازات جنینی که در آن روح دمیده شده است با توجه به نوع مجازات مقرر، انسان کامل در نظر گرفته نشده و بهجای قصاص تنها دیه در نظر گرفتهشده است. و این نشانگر نوعی احتیاط قانونگذار در برخورد با یکسری واقعیتهای لازم برای سقطجنین در زندگی امروزی و مواجهه با فقه اسلامی بوده است.

Keywords:

سقط جنین , سقط درمانی , سقط جنین جنایی , حق حیات