برهم کنش دور آبیاری و نیترات آمونیوم بر عملکرد رویشی و محتوای آلکالوئید گیاه دارویی مامیران (Chelidonium majus L.) در کشت گلدانی
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 144
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-39-2_011
تاریخ نمایه سازی: 17 تیر 1402
Abstract:
گیاه مامیران (Chelidonium majus L.) با دارا بودن آلکالوئید و خواص فارماکولوژیکی گسترده جایگاه ویژه ای در میان گیاهان دارویی دارد. برای بررسی تاثیر دور آبیاری و نیترات آمونیوم روی برخی از خصوصیات دارویی این گیاه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان در سال ۱۳۹۶ انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل دور آبیاری در سه سطح ۴ (I۱)، ۸ (I۲) و ۱۲ (I۳) روز و نیترات آمونیوم در پنج سطح صفر (N۰)، ۴۵ (N۱)، ۶۰ (N۲)، ۷۵ (N۳) و ۹۵ (N۴) کیلوگرم در هکتار بودند. نتایج تجزیه آماری داده ها نشان داد که برهم کنش دور آبیاری و کود نیتروژن بر صفات وزن تر ریشه، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن خشک کل و حجم ریشه در سطح احتمال ۵% و وزن خشک ریشه، وزن تر کل، آلکالوئید ریشه و بخش اندام هوایی در سطح احتمال ۱% معنی دار بود. بیشترین وزن تر ریشه (۶۸.۹۲ گرم در بوته) در تیمار I۲N۰ بدست آمد. همچنین، بیشترین وزن تر اندام هوایی (۳۳.۵۴ گرم در بوته) و وزن تر کل بوته (۹۲.۹۲ گرم در بوته) در تیمار I۲N۴ بدست آمدند. بیشترین آلکالوئید ریشه (۱.۷۲ میلی گرم بر گرم وزن خشک) و بخش هوایی (۱.۲۳ میلی گرم بر گرم وزن خشک) به ترتیب در تیمارهای I۳N۱ و I۲N۰ حاصل شد. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که تیمار دور آبیاری ۸ روز با افزایش مقدار کود از نظر عملکرد و تیمار دور آبیاری ۱۲ روز با مقدار کود کمتر (صفر الی ۶۰ کیلوگرم در هکتار) از نظر آلکالوئید بخش های مختلف، در تولید گیاه دارویی مامیران کبیر برای کشت گلخانه ای قابل پیشنهاد می باشند.
Keywords:
Authors
پریسا کریمی
گروه علوم باغبانی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
امیر صحرارو
گروه علوم باغبانی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
هدایت زکی زاده
استادیار گروه علوم باغبانی دانشگاه گیلان
محمد حسن بیگوئی
گروه مهندسی آب دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
باب اله فرجی
گروه علوم باغبانی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :