اثربخشی خنثی سازی دفاع دهای تاکتیکی و اصلی در روان پویشی فشرده و کوتاه مدت بر سبک دفاعی اجتنابی افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی خنثی سازی دفاع های تاکتیکی و اصلی در روان پویشی فشرده و کوتاه مدت بر سبک دفاعی اجتنابی افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر بود. طرح پژوهش، از نوع تک آزمودنی خط پایه چندگانه و روش آن از نوع تک موردی (A-B-A) بوده و نمونه شامل سه خانم بین سنین(۲۰-۵۰) ساله که به صورت هدفمند، با تشخیص پزشک معالج و بر مبنای معیارهای ROMEІV دارای IBS تشخیص داده شدند بود. اطلاعات پژوهش از پرسشنامه فراوانی و شدت علائم سندروم روده تحریک پذیر (BSS-FS) (۲۰۰۰) و پرسشنامه راهبردهای مقابله ای قسمت سبک اجتنابی (CISS) (۱۹۹۰) به صورت دو جلسه قبل از شروع درمان و یک جلسه در میان طی درمان گردآوری شد. آغاز مداخلات پس از تعیین خط پایه، به صورت یک جلسه دو ساعته درمان آزمایشی و هفت جلسه یک ساعته درمان روان پویشی کوتاه مدت بود. نتایج مرتبط با سبک مداخله ای اجتنابی برای مراجع اول تاثیر نسبتا خوب PND=۸۷/۵، مراجع دوم تاثیر بسیار خوب PND=۱۰۰ و مراجع سوم تاثیر نسبتا خوب PND=۷۵، همچنین در رابطه با IBS، درمان روان پویشی کوتاه مدت با تاثیر بسیار برای مورد اول و دوم (PND=۱۰۰%) و تاثیر نسبتا خوب برای مورد سوم (PND<۷۰%>۹۰%) نتیجه داده است. نمودارها و شاخص آمار توصیفی، حکایت از کاهش معنی دار استفاده افراد نمونه از سبک مقابله ای اجتنابی و همچنین کاهش سندروم روده تحریک پذیر داشت.