اثر بخشی روان پویشی کوتاه مدت مبتنی بر خنثی سازی دفاع های اصلی بر کاهش علائم بد شکلی بدنی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی روان پویشی کوتاه مدت مبتنی بر خنثی سازی دفاع های اصلی بر کاهش علائم بدشکلی بدنی در شهر اصفهان در سال ۱۳۹۹ بود .طرح پژوهش از نوع پژوهش موردی است. در این پژوهش ۳ نفر به صورت هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش بمنظور تجزیه و تحلیل دادهها از روش تک موردی A-B-A استفاده شد. به این منظور، در ابتدا باید خط پایه هرکدام از افراد نمونه آماری را به وسیله پرسشنامه های بدشکلی بدنی لیتلتون ( ۲۰۰۵ ) مشخص شد، پس از تعیین خط پایه مداخله را آغاز و هشت جلسه یک ساعته به فراخور حال بیمار درمان روان پویشی فشرده و کوتاه مدت بر روی هریک از افراد نمونه انجام شد و در نهایت، به منظور اثر بخشی روان پویشی کوتاه مدت مبتنی بر خنثی سازی دفاع های اصلی بر کاهش علائم بدشکلی بدنی درمان جویان توسط پرسشنامه ها پس از پایان هر جلسه مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد که در رابطه با متغیر علایم بدشکلی بدنی با تاثیر نسبتا خوب برای مورد اول، دوم و سوم (PND<۷۰%<۹۰%) بوده است.در نهایت بر اساس نتایج حاصله می توان گفت اثر بخشی روان پویشی کوتاه مدت مبتنی بر خنثی سازی دفاع های اصلی بر کاهش علائم بدشکلی بدنی تاثیر دارد.

Keywords:

روان پویشی کوتاه مدت , بدشکلی بدنی , دفاع اصلی