ناثنویت گرایی در فلسفه اجتماعی قرآن

کشف و استخراج مباحث و مسائل هستی‎شناسانه و نظریه‎پردازی‎های فلسفی درباره زندگی اجتماعی انسان‎ها از آیات قرآن -که شالوده‎ساز نظریه و نظام اجتماعی است- فلسفه اجتماعی قرآن را شکل می‎دهد که حسب جامعیت اهداف، موضوع و روش، از نگرش‎های دوگانه به دور است. دوگانه‎های فرد و جامعه، علم و فلسفه، گرانباری و ناگرانباری دانش از ارزش و بحث از روش‎شناسی، مباحثی هستند که منازعات و مباحثات درباره آن در علوم انسانی، ادبیات گسترده‎ای را به خود اختصاص داده است. ادغام بصیرت‎های اصولی هر دو سو نیز برای رسیدن به نگاهی رضایت‎بخش به شکل جامع نتوانسته‎ است از دامنه این منازعات بکاهد. اتکا بر تکثر روشی بنیادین و مفاهیمی جامع در رفع این دغدغه‎ها جهت ایجاد یک فلسفه اجتماعی قرآن‎بنیان می‎تواند به شکل نظام‎مند همگرایی میان عناصر دوگانه‎ای که در برخی برداشت‎ها و قرائت‎ها، میل به یک سوی آنها موجب غفلت از اطراف دیگر می‎شود، ایجاد نماید. این نوشتار در تلاش است تا با اتکا بر روش توصیفی تحلیلی، ضمن توجه و استفاده از آیات و تفاسیر به رفع این ثنویت‎گرایی تقلیل‎گرا بپردازد.

Keywords:

قرآن , نا دوگانه‎گرایی , فلسفه اجتماعی , جامعه , دوگانه‎های نظری