بررسی تاثیر استرس ناشی از استفاده از فناوری ها و تجربه دورکاری بر فرسودگی شغلی و رفاه ذهنی در طول بحران همه گیری کووید ۱۹ (نمونه پژوهش : شهرداری بندرعباس)

پاندمی کووید ۱۹ افراد زیادی را مجبور کرد تا از خانه کار خود را انجام دهند. درهمین زمان، جذب استفاده از فناوری ها برای اهداف شخصی نیز وجود داشته است. استفاده ی بیش از حد از تکنولوژی هم برای فعالیت های کاری (شغلی) و هم شخصی می تواند منجر به استرس گردد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه معاونین و مدیران شهرداری بندرعباس تشکیل داده اند که تعداد آن ها برابر با ۱۳۱ نفر بود و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شده است. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد ، و در انجام آن از تکنیک های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های آماری توصیفی جنسیت، تحصیلات و سن و به تفکیک شاخص های مینیمم، ماکزیمم، میانگین و انحراف معیار و استنباطی آزمون چولگی و کشیدگی، آزمون تحلیل عاملی، روش معادلات ساختاری و برای اجرای عملیات اقتصاد سنجی نیز از نرم افزار Spss ۲۵ و Smart Pls استفاده می گردد. یافته ها حاکی از این هستند که کارکنانی با تجربه ی قبلی دورکاری بهتر می توانند با استرس کنار بیایند، درحالیکه کارکنانی که با تاب آوری و آستانه ی تحمل بالا در زمان فرسودگی تکنولوژی ناشی از استرس در بستر دورکاری اجباری کاهش رفاه را تجربه می کنند.

Keywords:

فرسودگی شغلی , رفاه ذهنی , فناوری , متخصصان IT , شهرداری بندرعباس