بررسی تاثیر مشارکت در فعالیتهای ورزشی اوقات فراغت بر رفتار شهروندیسازمانی و توانمندسازی اجتماعی با میانجی گری تعهد عاطفی معلمان تربیت بدنی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مشارکت در فعالیت های ورزشی اوقات فراغت بر رفتار شهروندی سازمانی و توانمندسازی اجتماعی با میانجیگری تعهد عاطفی معلمان تربیت بدنی شهرستان کاشمر است. روش پژوهش حاضر با توجه به ماهیت توصیفی- همبستگی و از لحاظ زمان مقطعی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه معلمات تربیت بدنی قطب شهید مدرس شهرستان کاشمر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی- خوشه ای تعداد ۱۸۱ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق ۴ پرسشنامه استاندارد مشارکت در فعالیتهای ورزشی اوقات فراغت کریمیان و همکاران (۲۰۱۳)، پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی بویل (۲۰۱۹)، پرسشنامه تعهد عاطفی ادیگوزل و همکاران (۲۰۲۰) و پرسشنامه توانمندسازی اجتماعی مرل و همکاران (۲۰۱۱) بود. برای بررسی فرضیات تحقیق از معادلات ساختاری با رویکرد واریانس محور استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها در پژوهش حاضر از نرم افزارهای SPSS۲۳ و Smart-PLS ۳.۲.۸ بهره برده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که مشارکت در فعالیت ورزشی اوقات فراغت بر توانمندسازی اجتماعی و رفتار شهروندی سازمانی تاثیر مستقیم و معناداری دارد. تعهد عاطفی بر توانمندسازی اجتماعی و رفتار شهروندی سازمانی تاثیر مستقیم و معناداری دارد. همچنین نقش میانجی تعهد عاطفی در ارتباط بین مشارکت در فعالیت های ورزشی اوقات فراغت و رفتار شهروندی تایید گردید.

Keywords:

اوقات فراغت , مهارت های اجتماعی , معلمان تربیت بدنی , رفتار شهروندی سازمانی