کمرویی و در خود فرورفتگی دانش آموزان ابتدایی

اکثر معلمان و مسوولان مدارس، در طول خدمت آموزشگاهی خود با دانش آموزانی برخورد می کنند که رفتارهایی متفاوت باسایر همکلاسان از خود نشان می دهند. یکی از این رفتارها که نگرانی بزرگترها را برمی انگیزد مشکل کمرویی و گوشه گیریدانش آموزان است که در گستره وسیعی جای می گیرد که با سکون، سکوت، غمگینی و درخود فرورفتگی و انزوا همراه است.در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ وقتی مشاهده کردیم که یکی از دانش آموزان مان درفعالیت های داوطلبانه شرکت نمی کند،کم حرف و خجالتی بود. او کمتر سعی می کند در فعالیت های کلاسی و فعالیت های گروهی شرکت می کرد. تصمیم گرفتممشکل کم رویی او را حل نمایم. بعد از تجزیه و تحلیل اطلاعات، راهکارهایی همچون پرورش مهارت های اجتماعی ، پرورشاعتماد به نفس، دادن مسئولیت اصلی درگروه و صمیمیت با دانش آموز را انتخاب کردم. بعد از اجرای راه حل ها، دانش آموزدر فعالیت های گروهی و داوطلبانه شرکت فعال داشت و مشکل کم رویی او تا حدود زیادی حل شد