بررسی مقایسه ای میزان درجه حرارت نقاط مختلف بدن (پیشانی و کاروتید) توسط تبسنج دیجیتالی غیر تماسی با میزان درجه حرارت ناحیه زیر بغل با تب سنج جیوه ای در بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی شهر مهاباد در سال ۱۴۰۱)

سابقه و هدف: در سراسر جهان جایگزینی تدریجی دماسنج های جیوه ای با دستگاه های جایگزیندرجهت تلاش برای محافظت از سلامت انسان و محیط زیست در برابر اثرات نامطلوب جیوه در حالانجام است. با این حال، برای کاهش خطرات تشخیص نادرست، درمانهای غیرضروری و حذف مراقبت هادر جمعیت بیماران بستری، شواهد بیشتری در مورد قابلیت اطمینان دماسنج های جایگزین مورد نیازاست. لذا برای درک دقت دماسنج های مادون قرمز غیر تماسی این مطالعه باهدف بررسی مقایسه ایمیزان درجه حرارت نقاط مختلف بدن (پیشانی و کاروتید) توسط تب سنج دیجیتالی غیر تماسی با میزاندرجه حرارت ناحیه زیر بغل با تب سنج جیوهای در بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی شهر مهاباددر سال ۱۴۰۱ انجام گرفت . مواد و روشها: پژوهش حاضر به صورت توصیفی مقایسه ای و از نوعمقطعی بود که در میان تعداد ۳۲ بیمار دارای تب و ۳۲ بیمار بدون تب بستری در بخش های مختلفبیمارستان امام خمینی شهر مهاباد با روش در دسترس انجام شد. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه،شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی، تب سنج دیجیتالی و جیوه ای جهت اندازه گیری دمای نقاطمختلف بدن و فرم ثبت درجه حرارت بود. جهت تحلیل داده ها از نسخه ۲۶ نرم افزار SPSS ،برای ارائهآمار توصیفی از شاخص فراوانی نسبی و و برای ارائه آمار استنباطی از آزمون های ناپارامتریک مانندآزمون های آنالیز واریانس با اندازه های تکراری، کای دو و دقیق فیشر بهره برداری شد . یافته ها: نتایجبه دست آمده نشان داد میانگین و انحراف معیار در گروه بیماران بدون تب، مقدار درجه حرارت بدنبیماران؛ اندازه گیری شده با استفاده از تب سنج جیوه ایی در ناحیه ی زیربغل ۳۵ / ۰ ± ۶۴ / ۳۶ درجهیسانتیگراد بود و میانگین و انحراف معیار درجهحرارت بدن این بیماران با استفاده از تبسنج دیجیتالناحیه ی پیشانی ۲۲ / ۰ ± ۵۸ / ۳۶ و کاروتید ۴۹ / ۰ ± ۸۱ / ۳۶ درجه ی سانتیگراد بوده است .در گروه بیماران تبدار، مقدار درجه حرارت بدن بیماران؛ اندازه گیری شده با استفاده از تب سنج جیوه اییدر ناحیه ی زیربغل در محدوده ی ۴۸ / ۰ ± ۰۱ / ۳۸ درجه ی سانتیگراد بوده است. مقدار درجه حرارت بدن اینبیماران با استفاده از تب سنج دیجیتال در ناحیه ی پیشانی ۶۱ / ۰ ± ۹۰ / ۳۶ و درناحیه کاروتید۸۸ / ۰ ± ۲۸ / ۳۸ درجهی سانتیگراد بوده است. کارایی کلی دستگاه تبسنج دیجیتال در ناحیه ی پیشانیوکاروتید به ترتیب ۶۱ % و ۵ / ۸۷ % بود .استنتاج: بر اساس یافته ها میتوان گفت کنترل تب از طریق کاروتید دارای بهترین کارایی، بالاتریندرجه حساسیت و بهترین روش کنترل تب با تب سنج دیجیتال غیر تماسی می باشد.و با توجه بهبالاترین میانگین درجه حرارت نسبت به سایر روش ها، حتی بهتر از روش گرفتن تب با تب سنج جیوهای (از طریق زیر بغل) تب بیمار را مشخص می نماید. از طرفی استفاده از تب سنج دیجیتال غیرتماسی (از طریق پیشانی) در بیماران تب دار، علارغم توصیه شرکت سازنده، دارای ضعیف ترین کاراییو کمترین درجه حساسیت بوده لذا روش مناسبی جهت کنترل تب نمی باشد. بنابراین ضروری است تااستفاده از تب سنج مادون قرمز غیرتماسی، بشرط استفاده از شربان کاروتید گردن کاربرد وسیع تر درخانه، بیمارستان ها و مراکز درمانی داشته باشد.

Keywords:

درجه حرارت , تب سنج جیوه ای , تب سنج مادون قرمز غیر تماسی